Słowa Ewangelii według Świętego Marka
Owego dnia, gdy zapadł wieczór, Jezus rzekł do swoich uczniów: «Przeprawmy się na drugą stronę». Zostawili więc tłum, a Jego zabrali, tak jak był w łodzi. Także inne łodzie płynęły z Nim.
A nagle zerwał się gwałtowny wicher. Fale biły w łódź, tak że łódź już się napełniała wodą. On zaś spał w tyle łodzi na wezgłowiu. Zbudzili Go i powiedzieli do Niego: «Nauczycielu, nic Cię to nie obchodzi, że giniemy?» On, powstawszy, zgromił wicher i rzekł do jeziora: «Milcz, ucisz się!» Wicher się uspokoił i nastała głęboka cisza.
Wtedy rzekł do nich: «Czemu tak bojaźliwi jesteście? Jakże brak wam wiary!» Oni zlękli się bardzo i mówili między sobą: «Kim On jest właściwie, że nawet wicher i jezioro są Mu posłuszne?»
Mk 4, 35-41
Co to za Przyjaciel, który śpi, gdy grozi wielkie niebezpieczeństwo? Co to za Bóg, który nie interweniuje natychmiast?
W dzisiejszej Ewangelii Jezus daje nam bardzo trudną lekcję – UFAĆ, szczególnie gdy wszystko wydaje się być zupełnie stracone.
Zanim jednak będziesz wzbudzał w sobie zaufanie do Boga, zastanów się jaki Jego obraz w sercu nosisz?
Jakiemu Bogu chcesz zaufać?
