(Mk 4, 26-34)
Jezus mówił do tłumów: “Z królestwem Bożym dzieje się tak, jak gdyby ktoś nasienie wrzucił w ziemię. Czy śpi, czy czuwa, we dnie i w nocy, nasienie kiełkuje i rośnie, sam nie wie jak. Ziemia sama z siebie wydaje plon, najpierw źdźbło, potem kłos, a potem pełne ziarno w kłosie. Gdy zaś plon dojrzeje, zaraz zapuszcza sierp, bo pora już na żniwo”. Mówił jeszcze: “Z czym porównamy królestwo Boże lub w jakiej przypowieści je przedstawimy? Jest ono jak ziarnko gorczycy; gdy się je wsiewa w ziemię, jest najmniejsze ze wszystkich nasion na ziemi. Lecz wsiane, wyrasta i staje się większe od innych jarzyn; wypuszcza wielkie gałęzie, tak że ptaki podniebne gnieżdżą się w jego cieniu”. W wielu takich przypowieściach głosił im naukę, o ile mogli ją rozumieć. A bez przypowieści nie przemawiał do nich. Osobno zaś objaśniał wszystko swoim uczniom.
Czy nie jest prawdą, że współczesny człowiek lubi mieć wszystko pod kontrolą? Ciągle sprawdzamy telefon, pocztę, portale społecznościowe… by ciągle być na bieżąco.
A Jezus a dzisiejszym Słowie zaprasza do oddania Mu sterów swojego życia.
Tak jak zasiane ziarno nie musi się martwić o swój wzrost, tak i nas Jezus chce nauczyć cierpliwości i zaufania.
Pomyśl, jak byłoby cudownie odpuścić wszelki stres ze względu na wiarę, że Bóg naprawdę czuwa nad Tobą… Spróbujesz?
