Radość wielka! Dzisiaj, tj. 9 lipca podczas Mszy Świętej s. Józefina i s. Maksymiliana przyjęły stój zakonny. Ten akt oznacza zakończenie etapu formacji tzw. “nowicjatu kanonicznego” i rozpoczęcie tzw. “nowicjatu apostolskiego”, który jest czasem wyjazdowym sióstr, kiedy to będą mogły przeżywać charyzmat i pracę betańską “na własnej skórze” w naszych domach i placówkach.
Mszy Świętej przewodniczył ks. Andrzej – kapelan domu zakonnego w Kazimierzu Dolnym, przy ołtarzu towarzyszył mu ks. Mirosław – spowiednik sióstr nowicjuszek, który wygłosił kazanie oraz ks. proboszcz rodzinnej parafii s. Józefiny. W Eucharystii uczestniczyli i swą modlitwą wspierali: Matka Generalna, siostry betanki oraz najbliższa rodzina s. Józefiny oraz s. Maksymiliany i inni goście.
Siostry otrzymały habit, biały welon i medalik z Niepokalaną. Szaty zakonne nowicjuszkom wręczyła Matka Generalna kierując do nich słowa: “Przyjmij habit zakonny i noś go jako znak przynależności do Chrystusa.”
Ks. Mirosław opierając się na Słowie Bożym kierował do wszystkich, a przede wszystkim do s. Józefiny i s. Maksymiliany słowa odwagi w kroczeniu za Jezusem, który nie powołuje ludzi idealnych i gotowych, aby za Nim pójść – jest wręcz przeciwnie, dlatego nasz lęk jest uzasadniony i nasze pytanie o to: “Czy dam radę?”. Jezus jednak stanowczo do nas woła “Nie bójcie się!”. To On dopełnia w nas dzieła, do którego nas wzywa. Naszym zadaniem jest umiłować Jego wolę i przyjąć łaski, które pragnie na nas zlać.
Radość wymalowana na twarzach naszych sióstr to świadectwo ich piękna przylgnięcia i wybrania Jezusa, a może tak naprawdę piękno bycia dotkniętą łaską powołania we własnej historii życia, z całym dobrem, ale i też z całym trudem. Niech Bóg umacnia je na tej drodze, aby swym postępowaniem, zwykłą obecnością “przypominały bliźnim przyszłe życie i zasłużyły na chwalebną nieśmiertelność.”
