29 czerwca w Kościele przeżywamy Uroczystość Świętych Apostołów Piotra i Pawła, która jest Świętem Patronalnym naszego Zgromadzenia.
Czego uczy nas św. Piotr? O tym słów kilka od naszego Ojca Założyciela – ks. Józefa Małysiaka:
Jeżeli spojrzycie na postać św. Piotra, to zauważycie w Nim wiele cnót, zalet i rysów charakterystycznych, godnych naśladowania.
Przede wszystkim św. Piotr to apostoł pełen prostoty. Pan Jezus nie powołał na najwyższe stanowisko jakiegoś uczonego filozofa, ani wielkiego i sławnego człowieka, lecz prostego rybaka, człowieka bez wielkiej nauki i bez wielkiego wykształcenia, ale pełnego cnoty i świętej prostoty. Podobnie czyni Pan Jezus nieraz, gdy do ważnych prac i dzieł w Kościele Swoim świętym powołuje nie sławnych i wielkich tego świata, lecz prostych ale cnotliwych. Bądźmy pewni, że i Betania budować się będzie nie na wielkich, sławnych i mądrych ludziach, lecz na prostych i cnotliwych.
Zauważmy także, że św. Piotr odznaczał się wielką miłością dla Pana Jezusa. Więcej Go musiał kochać, niż wszyscy inni Apostołowie i Uczniowie. Jest w tym dla nas wskazówka, że mamy miłować Pana Jezusa i od Niego wszystkiego się spodziewać. Nie polegajmy, Drogie Siostrzyczki, na ludziach, gdyż oni łatwo zawieść nas mogą, jak to już nieraz zrobili. Ufajmy Panu Jezusowi, Jemu i Matce Jego wszystko polecajmy, a Oni nas z pewnością nie opuszczą.
Trzecia zaleta św. Piotra, której nam bardzo potrzeba, to Jego jedność i łączność z Panem Jezusem i z Apostołami. Siła Kościoła świętego spoczywa na jednolitej i niewzruszonej opoce, jaką jest św. Piotr i każdy jego następca. Jak w każdym zgromadzeniu, tak i w Betanii potrzeba siły i mocy jedności. Wszystkie Siostrzyczki wraz z Przełożonymi i między sobą mają tworzyć jedną silną i niewzruszoną Betanię. Nie może być w niej żadnych partii, żadnych obozów i żadnych stronnictw. Tam zawsze jest dobrze, gdzie jest jedność, miłość i zgoda !
Św. Piotr uczy nas stawać w prawdzie o sobie przed Jezusem – nie bojąc się przyjąć miłosiernej miłości Zbawiciela. Ten aspekt bardzo mocno pokazuje zależność w relacji z Bogiem, który “nie kocha się w sile rumaka”, lecz “podobają się Panu ci, którzy się Go boją, którzy wyczekują Jego łaski”. Być prostym i liczącym tylko na bogactwo łaski Boga to zadanie dla każdego z nas.
Prośmy dziś przez wstawiennictwo świętych Piotra i Pawła, abyśmy nie widzieli swej siły w sobie, lecz wypatrywali Bożego zmiłowania. Abyśmy to nie my byli mocni, lecz Ten, który nas umiłował i powołał, ponieważ “moc w słabości się doskonali”.
