Wczoraj w Kościele przeżywaliśmy Uroczystość Bożego Ciała, która skupia nasze myśli i serca przy Chrystusie, który dla nas stał się Chlebem Żywym. A patron dzisiejszego dnia św. Brat Albert powiedział:
Patrzę na Jezusa w Jego Eucharystii: czyż Jego miłość mogłaby obmyśleć jeszcze coś piękniejszego? Skoro jest Chlebem i my bądźmy chlebem. Skąpy jest ten, kto nie jest jak On. Dawajmy siebie samych.
A kard. Krajewski w książce “Zapach Boga” mówi o tym, że jesteśmy żywą monstrancją:
Zobaczcie, co ciekawego dzieje się po Komunii Świętej. Kapłan daje nam Hostię i mówi: „Ciało Chrystusa”. My przyjmujemy Go i natychmiast On bierze nasze ciało, by wyjść z Kościoła. To się nazywa mądrze inkarnacją, to znaczy Jezus potrzebuje naszego ciała, by być obecnym w świecie. Możecie Go zanieść wszędzie, gdzie tylko chcecie – do domów, do szkół, tam gdzie sobie nie radzicie, na przykład w Internecie. Możecie Go tam zaprosić i zanieść. Możecie zanieść Go tam, gdzie nie może pójść żaden ksiądz, bo go nie wpuszczą. Ja staję się tabernakulum, monstrancją, w której obecny jest Jezus.
Roznosić woń Pana Jezusa. Czynić Go obecnym tam, gdzie jesteśmy. To jest nasze zadanie.
Zobaczcie – garść mąki, kropla wody. Słowa świętego lub nie kapłana. I jest Pan Bóg. Bierze moje ciało i wychodzi z Kościoła. I tylko ode mnie zależy, czy jest widoczny. Bo ja mogę Go zasłaniać. Mogę żyć tak, że nikt się nie zorientuje, że należę do Chrystusa. Nikt. Kompletnie nikt. Na przykład dlaczego Pana Jezusa nie widać w naszych urzędach? W naszych szkołach? W sejmie? Przecież tam wszyscy są ochrzczeni, przynajmniej większość. Przyjmują Boga, a jednocześnie Go nie widać. Bo Go zasłaniamy.
Najcenniejsza w monstrancji – choć ona jest piękna, złocona – jest obecność Jezusa. Więc i ja przez swoje życie muszę być taki wyzłocony. Muszę ciągle złocić swoje życie – przez spowiedź, częste karmienie się Eucharystią – bym mógł wyjść na ulice mojego miasta, tam gdzie żyjecie, do waszej szkoły, waszego domu. Życie eucharystyczne, styl eucharystyczny – to jest wyznawanie wiary: „Jezu, ufam Tobie”. Nie sobie, ale Tobie.
Dzielimy się zdjęciami z Bożego Ciała przeżywanego przez nasze siostry w Niemczech w Pfaffenhofen an der Roth.
