Lipcowe rekolekcje dla dziewcząt odbyły się w dniach 8-11 lipca w Kazimierzu Dolnym. Hasłem naszego spotkania były słowa “Zobaczcie jak oni się miłują!”, które nawiązywać miały do Betanii – domu przyjaźni, relacji, domu, który kochał Jezus.
Rekolekcje rozpoczęliśmy w czwartek, który był dniem przeznaczonym na dojazd dziewcząt, a także na wzajemnie poznanie się i zawiązanie wspólnoty. Dotarły do nas dziewczęta z różnych stron Polski! Wniosły ze sobą do Betanii ogromne bogactwo ich wiary, ich młodości, radości, a także pracowitości i śpiewu. To były naprawdę śpiewające rekolekcje! Wiele dziewcząt, które do nas przybyły są uzdolnione muzycznie, przez co nasza modlitwa śpiewająco wznosiła się do Boga.
Podczas rekolekcji towarzyszyli nam i prowadzili nas: ks. Sylwester oraz ks. Jerzy. Każdy dzień rekolekcji miał swojego betańskiego patrona, piątek – był dniem Marty, sobota – dniem Marii, a niedziela – dniem Łazarza. Słuchaliśmy o tym, że Betania jest przykładem przyjmowania Jezusa i Jego łask, jest miejscem dawania drugiemu, tego co najlepsze, a także jest nauką straty, której udzielał nam Łazarz. Cały ten rekolekcyjny czas przeplatał się wspólnymi spotkaniami, modlitwą, dzieleniem się Słowem Bożym i wiarą, pracą plastyczną, spacerami, rozmowami i przede wszystkim sakramentami: Eucharystii oraz Spowiedzi Świętej. Przez wszystkie dni towarzyszyła nam Maryja, o której obecność wypraszaliśmy w naszych modlitwach. Któż może nam bardziej wskazywać Jezusa, jeśli nie Ona?
Z tęsknotą patrzymy na minione dni i pełne wdzięczności oczekujemy kolejnego spotkania z młodymi, którzy w swoim życiu poszukują Boga, poszukują tego, który jest Drogą, Prawdą i Życiem. Tworzyć dla Was te rekolekcje, to dla nas wielka radość. Każda z dziewcząt pozostawiła cząstkę daru z siebie w Betanii.
Bogu niech będą dzięki za ten czas łaski, za spotkanie, nawiązane przyjaźnie, za radość i łzy, za uzdrowienia, za Jego nieskończoną miłość. O kolejnych rekolekcjach będziemy informować wkrótce.
